En verder op het Zuider eiland
Door: Leonieke
Blijf op de hoogte en volg Leonieke
24 November 2014 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Woensdag 19 november: In Queenstown is het gedaan met de vredige rust van Nieuw Zeeland. Ze noemen het ook wel het ‘Valkenburg Down Under’ voor adrenaline verslaafde ADHD-ers. Je kunt hier veel spectaculaire dingen ondernemen zoals bungeejumpen, van een berg springen, jetboating, wildwaterraften, deltavliegen, paragliding enz.
Je kunt ook naar het goudstadje Arrowtown, jammer dat we het schepje van de Hot Water Beach niet meegenomen hebben, dus laten we dit maar zitten.
Wij kiezen er toch maar voor om lekker met de kabelbaan (Skyline Gondola) naar een uitzichtspunt 450 meter boven de stad te gaan, dat is ook best gewaagd toch? Je kunt daar prachtig het Lake Wakatipu zien en de bergketen Remarkables. Hierboven is het ook leuk om te kijken naar het sleetje rijden, bungeejumpen en “schommelen” (een soort horizontaal bungeejumpen) van ándere mensen ….. Ook alle andere activiteiten hebben we gezien.
Hierna nog een stevige bergwandeling gemaakt en nog door de stad gelopen waar ik nog een leuke regenjas heb gekocht: in Nieuw Zeeland kun je tenslotte wel een extra regenjas gebruiken ….
Donderdag 20 november: vandaag rijden we een vrij saaie route naar Te Anau, de toegang van het Fiordland National Park. We zijn ook nergens een leuk plaatsje tegengekomen om even koffie te drinken. Misschien zijn we al verpest door al het moois dat we al gezien hebben en zijn we niet meer zo gauw te imponeren?
We worden er niet echt vrolijk van want het is bar koud, maar 8 graden, het plenst doorlopend en er staat een harde wind. Deze regio staat erom bekend dat de regen hier in meters valt in plaats van in centimeter en dat het hele jaar door. Maar goed dat ik net een extra regenjas heb gekocht!
Als we in het nieuwe motel aankomen vertellen ze ons dat de weg naar Milford Sounds vandaag om 12 uur is afgesloten ivm sneeuwval en slecht weer. Als je naar te Anau komt dan kom je voor de fjorden en daarvoor ga je naar de Milford Sound. Onze planning was om daar morgen naar toe te gaan. Stel dat die weg morgen ook afgesloten is, wat dan?
We settelen ons eerst maar rustig in ons nieuwe appartement. Het is best lastig om elke keer weer te wennen aan een ander appartement. Weet je net waar de koelkast staat in het ene hotel, dan staat die weer aan de andere kant in het volgende hotel. Dan zit ook de deur van de koelkast dán weer links en dán weer rechts ….. hoe dan ook, we grijpen nog wel eens mis!
Leuke gewoonte hier is dat je als hotelgast een flesje melk krijgt. Een totaal ander prettig iets hierin Nieuw Zeeland is dat er echt overal openbare toiletten zijn en ook nog superschoon en gratis!
Vrijdag 21 november: Gisteren hebben we toch kunnen boeken voor de mooie dagtocht naar Milford Sounds, waarbij we met een bus bij ons motel worden opgepikt (en teruggebracht) om vervolgens te genieten van de gigantische Bowen-watervallen gedurende een 3 uur durende cruise inclusief een gezellige lunch. Helaas gaat het feest niet door! Om half acht staan wij kant en klaar te wachten op de bus als we gebeld worden dat de bergweg ook deze hele dag afgesloten blijft, er is een te groot risico op lawines: dat is echt enorm balen!
Nadat we uit onze dip waren zijn we naar de dorpsbioscoop gegaan en hebben we de film gezien van al het moois dat we vandaag hebben moeten missen …. De bioscoop was klein, maar bijzonder comfortabel, met enorm ruime fauteuils. Zo hebben we dan toch de waterval gezien! Hierna zijn we toch maar gaan rijden richting Milford Sounds zodat we in ieder geval de bergweg konden zien, die omschreven staat als mooiste van de wereld. Vijf kilometer buiten ons plaatsje was de weg al afgesloten en werd ons gevraagd waar we naar toe gingen. Omdat we niet zo heel ver wilden rijden ging voor ons de hefboom open en zijn we toch nog naar Mirror Lakes geweest. Hier kon mooi een foto gemaakt worden van mij in mijn nieuwe regenjas –voor de rest zag je geen hand voor ogen- en toen zijn we gauw weer omgedraaid. De regen kwam echt met emmers uit de lucht vallen! In de supermarkt in ons eigen plaatsje kwamen we “oude” buren uit Franz Josef tegen: supergezellig!
Zaterdag 22 november: on the road again!
Vandaag staat er een afstand van ruim 400 km op ons programma. Het is koud, maar 10 graden en de regen wordt met emmers over ons uitgegoten! We krijgen onze portie waterval op een alternatieve manier opgediend …
Om 10 uur ’s ochtends lijkt het alsof het al avond is, zó donker is het! Nu maar gauw naar de andere kant van het eiland in de hoop dat het daar beter weer is!
We komen door een dorpje “Caroline” als we via Invercargill naar Bluff gaan.
Bluff is de plaats die beschouwd wordt als het zuidelijkste plekje van Nieuw Zeeland: hier vandaan gaat de ferry naar het 3e eiland van Nieuw Zeeland: Stewart Island. We maken een paar foto’s bij de internationale wegwijzer die hier staat. De temperatuur is hier erbarmelijk koud, het is maar 5 graden!
Ondanks het slechte weer genieten we wel van de mooie route, het is weer het lieflijke landschap van het Noorder eiland. We zien hier wel allemaal ondergelopen weilanden waar de schapen in staan en ook palen van elektriciteitsleidingen staan gewoon in het water.
In de hoop pinguïns te zien rijden we nog eens een extra eind langs de kust. Op deze wijze komen we wel op écht geografisch gezien het zuidelijkste plekje van Nieuw Zeeland, Slope Point, maar we zien helaas geen enkele pinguïn! Wel zien we in Curio Bay de versteende bossen. Ook in Kakapoint en Nugget Point geen pinguïn te bekennen. Misschien was deze route toch een verkeerde keuze, want de weg verandert ook onverwachts nog eens in een stuk onverharde weg en het is niet echt leuk meer om zo te rijden. Ons mooie autootje vindt dit helemaal niet leuk … Uiteindelijk komen we rond half zeven ’s avonds aan op de plaats van bestemming Dunedin. Naar schatting hebben we zo’n 550 km gereden vandaag!
We zijn helemaal gaar, maar brengen toch de moed op om nog de stad in te gaan. Dunedin is echt een gezellige Schotse universiteitsstad. We lopen gezellig even rond en bewonderen het Dunedin Railway Station met al zijn tierelantijntjes en binnen een prachtig mozaïek en de First Church met mooie glas in loodramen.
Zondag 23 november: als we opstaan is het droog! Vandaag hebben we een goede dag: eindelijk zien we onze pinguïns en hoe! Eerst gaan we naar Penguin Place op het schiereiland van Dunedin, waar we een interessant verhaal te horen krijgen over de zeldzame geeloog-pinguïn, die alleen in Nieuw Zeeland voorkomt. Hierna krijgen we een aantal geeloogpinguïns te zien en ook een paar dwergpinguïns en we zien een aantal zeehonden lekker op het strand liggen en op rotsen.
Hierna gaan we naar het Albatroscentrum waar we gefascineerd worden door de Koningsalbatros met zijn enorme vleugels die een spanwijdte van 3 meter hebben. We zien er een heleboel en ook zien we op Pilots Beach weer zeehonden, hier zelfs op een afstand van maar één meter. Tot onze grote verrassing komen we hier weer onze vorige buren tegen, Mariëlle en Peter.
Bij het vallen van de avond gaan we op het strand kijken naar de dwergpinguïn (blue penguin), die dan in groepen naar land zwemmen en we zien hoe ze daarna waggelend naar hun holen lopen zo’n 100 meter verder. Het is een fascinerend schouwspel en hierbij hoor je een enorm gekrijs. We hebben enorm geluk, er komen meerdere groepen en als we tegen 22.00 uur weggaan zijn er in ieder geval al 226 geteld!
Helaas is het nu pikkedonker en moeten we op een onverlichte smalle weg met flinke bochten nog zo’n 40 km terug rijden en dat terwijl ons tomtommetje het ook even heeft begeven en natuurlijk regent het ook weer.
Om 23.00 uur komen we weer veilig aan in het motel.
Maandag24 november: we rijden eerst langs bij het autobedrijf Holden hier in Dunedin, waar ze onze huurauto verkopen. Gerard wil weten of we zo’n fijne auto niet ook in Nederland kunnen kopen, maar dan wel graag met het stuur aan de linker kant! Hierna gaan we naar het strand van Moeraki waar grote eivormige rotsen op het strand liggen. Naarmate we verder rijden stijgt de temperatuur naar 27 graden en dat terwijl we vanmorgen begonnen met 9 graden! We rijden langs het mooie Lake Pukaki en door het alpenlandschap van de Mt Cook. Ons motel de Hermitage ligt schitterend en het uitzicht uit onze kamer is prachtig. Vanuit ons bed kijken we naar de witte bergtoppen van de Mount Cook, die met zijn 3754 meter de hoogste berg van Nieuw Zeeland is.
Dit was weer een fantastische dag!
Dinsdag 25 november: we hebben een fantastisch ontbijt in de Hermitage en rijden dan 330 km naar de laatste bestemming, Christchurch. Helaas regent het vandaag weer de hele dag en is de temperatuur maar 12 graden. We komen langs het mooie Lake Tekapo, maar hierna is de route niet mooi meer en is het niet echt leuk meer om te rijden. Het verkeer wordt steeds drukker en er is veel vrachtverkeer op de weg en het is nu alleen maar een kwestie van de eindbestemming halen. Erg jammer dat het ook zulk slecht weer is: we hadden gehoopt de Nederlandse herfst te kunnen ontvluchten, maar hoewel hier in december de zomer begint hebben we alleen het weekend bij Mariëlle en Thomas én gisteren prachtig weer gehad.
Om 15.00 uur komen we aan in ons hotel. We gaan later nog de stad bekijken en worden daar niet vrolijker van. Het centrum van de stad ziet eruit alsof de hevige aardbeving van 2011 het afgelopen jaar heeft plaatsgevonden! De hele stad is een slagveld en er heerst chaos met overal afgesloten wegen, gillende sirenes, enorme hijskranen op bouwterreinen en waar je ook kijkt zie je ruïnes van huizen en gebouwen. Op Cathedral Square, het hartje van de stad, staat haast niets meer overeind en een groot deel is afgesloten voor bezoekers. Wel staat er een mooi kunstwerk ter ere van het milennium “de Avondmaalbeker”, die op een grote ijshoorn van aluminium bladeren lijkt.
Deze laatste dag heeft wel indruk gemaakt op ons en was wel even wat ontnuchterend.
We besluiten onze reis door Nieuw Zeeland met een lekkere maaltijd. We hebben een ongelooflijke reis gemaakt door dit fantastische land en hebben zoveel moois gezien!
Morgenmiddag vertrekken we uit Nieuw Zeeland. We vliegen dan zo’n 21 uur en hebben stops in Sydney en Bangkok. Heerlijk alle tijd om de nieuwste films in het vliegtuig te bekijken!
Naar verwachting komen we dan donderdagochtend aan in Dubay.
Hopelijk kunnen we daar vandaan nog een paar zonnige foto’s sturen!
Voor de rest is dit dan bijna het einde van onze reis en ons reisverslag, dus grijp deze kans om nog een keer een laatste reactie te plaatsen, dat vinden we hartstikke leuk!
Iedereen alvast heel hartelijk bedankt voor de belangstelling en de moeite om onze wederwaardigheden te volgen!
Je kunt ook naar het goudstadje Arrowtown, jammer dat we het schepje van de Hot Water Beach niet meegenomen hebben, dus laten we dit maar zitten.
Wij kiezen er toch maar voor om lekker met de kabelbaan (Skyline Gondola) naar een uitzichtspunt 450 meter boven de stad te gaan, dat is ook best gewaagd toch? Je kunt daar prachtig het Lake Wakatipu zien en de bergketen Remarkables. Hierboven is het ook leuk om te kijken naar het sleetje rijden, bungeejumpen en “schommelen” (een soort horizontaal bungeejumpen) van ándere mensen ….. Ook alle andere activiteiten hebben we gezien.
Hierna nog een stevige bergwandeling gemaakt en nog door de stad gelopen waar ik nog een leuke regenjas heb gekocht: in Nieuw Zeeland kun je tenslotte wel een extra regenjas gebruiken ….
Donderdag 20 november: vandaag rijden we een vrij saaie route naar Te Anau, de toegang van het Fiordland National Park. We zijn ook nergens een leuk plaatsje tegengekomen om even koffie te drinken. Misschien zijn we al verpest door al het moois dat we al gezien hebben en zijn we niet meer zo gauw te imponeren?
We worden er niet echt vrolijk van want het is bar koud, maar 8 graden, het plenst doorlopend en er staat een harde wind. Deze regio staat erom bekend dat de regen hier in meters valt in plaats van in centimeter en dat het hele jaar door. Maar goed dat ik net een extra regenjas heb gekocht!
Als we in het nieuwe motel aankomen vertellen ze ons dat de weg naar Milford Sounds vandaag om 12 uur is afgesloten ivm sneeuwval en slecht weer. Als je naar te Anau komt dan kom je voor de fjorden en daarvoor ga je naar de Milford Sound. Onze planning was om daar morgen naar toe te gaan. Stel dat die weg morgen ook afgesloten is, wat dan?
We settelen ons eerst maar rustig in ons nieuwe appartement. Het is best lastig om elke keer weer te wennen aan een ander appartement. Weet je net waar de koelkast staat in het ene hotel, dan staat die weer aan de andere kant in het volgende hotel. Dan zit ook de deur van de koelkast dán weer links en dán weer rechts ….. hoe dan ook, we grijpen nog wel eens mis!
Leuke gewoonte hier is dat je als hotelgast een flesje melk krijgt. Een totaal ander prettig iets hierin Nieuw Zeeland is dat er echt overal openbare toiletten zijn en ook nog superschoon en gratis!
Vrijdag 21 november: Gisteren hebben we toch kunnen boeken voor de mooie dagtocht naar Milford Sounds, waarbij we met een bus bij ons motel worden opgepikt (en teruggebracht) om vervolgens te genieten van de gigantische Bowen-watervallen gedurende een 3 uur durende cruise inclusief een gezellige lunch. Helaas gaat het feest niet door! Om half acht staan wij kant en klaar te wachten op de bus als we gebeld worden dat de bergweg ook deze hele dag afgesloten blijft, er is een te groot risico op lawines: dat is echt enorm balen!
Nadat we uit onze dip waren zijn we naar de dorpsbioscoop gegaan en hebben we de film gezien van al het moois dat we vandaag hebben moeten missen …. De bioscoop was klein, maar bijzonder comfortabel, met enorm ruime fauteuils. Zo hebben we dan toch de waterval gezien! Hierna zijn we toch maar gaan rijden richting Milford Sounds zodat we in ieder geval de bergweg konden zien, die omschreven staat als mooiste van de wereld. Vijf kilometer buiten ons plaatsje was de weg al afgesloten en werd ons gevraagd waar we naar toe gingen. Omdat we niet zo heel ver wilden rijden ging voor ons de hefboom open en zijn we toch nog naar Mirror Lakes geweest. Hier kon mooi een foto gemaakt worden van mij in mijn nieuwe regenjas –voor de rest zag je geen hand voor ogen- en toen zijn we gauw weer omgedraaid. De regen kwam echt met emmers uit de lucht vallen! In de supermarkt in ons eigen plaatsje kwamen we “oude” buren uit Franz Josef tegen: supergezellig!
Zaterdag 22 november: on the road again!
Vandaag staat er een afstand van ruim 400 km op ons programma. Het is koud, maar 10 graden en de regen wordt met emmers over ons uitgegoten! We krijgen onze portie waterval op een alternatieve manier opgediend …
Om 10 uur ’s ochtends lijkt het alsof het al avond is, zó donker is het! Nu maar gauw naar de andere kant van het eiland in de hoop dat het daar beter weer is!
We komen door een dorpje “Caroline” als we via Invercargill naar Bluff gaan.
Bluff is de plaats die beschouwd wordt als het zuidelijkste plekje van Nieuw Zeeland: hier vandaan gaat de ferry naar het 3e eiland van Nieuw Zeeland: Stewart Island. We maken een paar foto’s bij de internationale wegwijzer die hier staat. De temperatuur is hier erbarmelijk koud, het is maar 5 graden!
Ondanks het slechte weer genieten we wel van de mooie route, het is weer het lieflijke landschap van het Noorder eiland. We zien hier wel allemaal ondergelopen weilanden waar de schapen in staan en ook palen van elektriciteitsleidingen staan gewoon in het water.
In de hoop pinguïns te zien rijden we nog eens een extra eind langs de kust. Op deze wijze komen we wel op écht geografisch gezien het zuidelijkste plekje van Nieuw Zeeland, Slope Point, maar we zien helaas geen enkele pinguïn! Wel zien we in Curio Bay de versteende bossen. Ook in Kakapoint en Nugget Point geen pinguïn te bekennen. Misschien was deze route toch een verkeerde keuze, want de weg verandert ook onverwachts nog eens in een stuk onverharde weg en het is niet echt leuk meer om zo te rijden. Ons mooie autootje vindt dit helemaal niet leuk … Uiteindelijk komen we rond half zeven ’s avonds aan op de plaats van bestemming Dunedin. Naar schatting hebben we zo’n 550 km gereden vandaag!
We zijn helemaal gaar, maar brengen toch de moed op om nog de stad in te gaan. Dunedin is echt een gezellige Schotse universiteitsstad. We lopen gezellig even rond en bewonderen het Dunedin Railway Station met al zijn tierelantijntjes en binnen een prachtig mozaïek en de First Church met mooie glas in loodramen.
Zondag 23 november: als we opstaan is het droog! Vandaag hebben we een goede dag: eindelijk zien we onze pinguïns en hoe! Eerst gaan we naar Penguin Place op het schiereiland van Dunedin, waar we een interessant verhaal te horen krijgen over de zeldzame geeloog-pinguïn, die alleen in Nieuw Zeeland voorkomt. Hierna krijgen we een aantal geeloogpinguïns te zien en ook een paar dwergpinguïns en we zien een aantal zeehonden lekker op het strand liggen en op rotsen.
Hierna gaan we naar het Albatroscentrum waar we gefascineerd worden door de Koningsalbatros met zijn enorme vleugels die een spanwijdte van 3 meter hebben. We zien er een heleboel en ook zien we op Pilots Beach weer zeehonden, hier zelfs op een afstand van maar één meter. Tot onze grote verrassing komen we hier weer onze vorige buren tegen, Mariëlle en Peter.
Bij het vallen van de avond gaan we op het strand kijken naar de dwergpinguïn (blue penguin), die dan in groepen naar land zwemmen en we zien hoe ze daarna waggelend naar hun holen lopen zo’n 100 meter verder. Het is een fascinerend schouwspel en hierbij hoor je een enorm gekrijs. We hebben enorm geluk, er komen meerdere groepen en als we tegen 22.00 uur weggaan zijn er in ieder geval al 226 geteld!
Helaas is het nu pikkedonker en moeten we op een onverlichte smalle weg met flinke bochten nog zo’n 40 km terug rijden en dat terwijl ons tomtommetje het ook even heeft begeven en natuurlijk regent het ook weer.
Om 23.00 uur komen we weer veilig aan in het motel.
Maandag24 november: we rijden eerst langs bij het autobedrijf Holden hier in Dunedin, waar ze onze huurauto verkopen. Gerard wil weten of we zo’n fijne auto niet ook in Nederland kunnen kopen, maar dan wel graag met het stuur aan de linker kant! Hierna gaan we naar het strand van Moeraki waar grote eivormige rotsen op het strand liggen. Naarmate we verder rijden stijgt de temperatuur naar 27 graden en dat terwijl we vanmorgen begonnen met 9 graden! We rijden langs het mooie Lake Pukaki en door het alpenlandschap van de Mt Cook. Ons motel de Hermitage ligt schitterend en het uitzicht uit onze kamer is prachtig. Vanuit ons bed kijken we naar de witte bergtoppen van de Mount Cook, die met zijn 3754 meter de hoogste berg van Nieuw Zeeland is.
Dit was weer een fantastische dag!
Dinsdag 25 november: we hebben een fantastisch ontbijt in de Hermitage en rijden dan 330 km naar de laatste bestemming, Christchurch. Helaas regent het vandaag weer de hele dag en is de temperatuur maar 12 graden. We komen langs het mooie Lake Tekapo, maar hierna is de route niet mooi meer en is het niet echt leuk meer om te rijden. Het verkeer wordt steeds drukker en er is veel vrachtverkeer op de weg en het is nu alleen maar een kwestie van de eindbestemming halen. Erg jammer dat het ook zulk slecht weer is: we hadden gehoopt de Nederlandse herfst te kunnen ontvluchten, maar hoewel hier in december de zomer begint hebben we alleen het weekend bij Mariëlle en Thomas én gisteren prachtig weer gehad.
Om 15.00 uur komen we aan in ons hotel. We gaan later nog de stad bekijken en worden daar niet vrolijker van. Het centrum van de stad ziet eruit alsof de hevige aardbeving van 2011 het afgelopen jaar heeft plaatsgevonden! De hele stad is een slagveld en er heerst chaos met overal afgesloten wegen, gillende sirenes, enorme hijskranen op bouwterreinen en waar je ook kijkt zie je ruïnes van huizen en gebouwen. Op Cathedral Square, het hartje van de stad, staat haast niets meer overeind en een groot deel is afgesloten voor bezoekers. Wel staat er een mooi kunstwerk ter ere van het milennium “de Avondmaalbeker”, die op een grote ijshoorn van aluminium bladeren lijkt.
Deze laatste dag heeft wel indruk gemaakt op ons en was wel even wat ontnuchterend.
We besluiten onze reis door Nieuw Zeeland met een lekkere maaltijd. We hebben een ongelooflijke reis gemaakt door dit fantastische land en hebben zoveel moois gezien!
Morgenmiddag vertrekken we uit Nieuw Zeeland. We vliegen dan zo’n 21 uur en hebben stops in Sydney en Bangkok. Heerlijk alle tijd om de nieuwste films in het vliegtuig te bekijken!
Naar verwachting komen we dan donderdagochtend aan in Dubay.
Hopelijk kunnen we daar vandaan nog een paar zonnige foto’s sturen!
Voor de rest is dit dan bijna het einde van onze reis en ons reisverslag, dus grijp deze kans om nog een keer een laatste reactie te plaatsen, dat vinden we hartstikke leuk!
Iedereen alvast heel hartelijk bedankt voor de belangstelling en de moeite om onze wederwaardigheden te volgen!
-
25 November 2014 - 21:00
Anja Van Renswou:
Weer een ontzettend leuk verhaal om te lezen en te begrijpen dat het gewoon fantastisch geweest is. Ondanks dat het weer niet altijd mee heeft gezeten.
Een heftige terugreis staat op het programma. Rust lekker uit om daarna te genieten van Dubay.
Zou t weer daar wel mooi zijn?
Een pinguïn en een zeehondop de foto's! Geweldig :-) Het fotoboek moet wel geweldig worden....
En dan het laatste verslagje natuurlijk nog over Dubay!
Goede vlucht straks! Liefs en veel groetjes :-)
-
25 November 2014 - 21:16
Veronique:
Pff wat een afstanden leggen jullie telkens af! Het rijdt vast ook niet fijn als je steeds door de regen moet. Maar op de nieuwe bestemmingen is het vast beter weer! En anders heb je je nieuwe regenjas al parraat (zo kennen we je; op alles voorbereid^^).
Aan Nieuw-Zeeland zou ik zo te horen ook wel kunnen wennen: elke dag een flesje melk?! :D
Die mensen weten wat belangrijk is!
Nog heel veel plezier in Dubai, geniet nog even van de laatste daagjes in alle luxe! Wij bemannen het thuisfort wel (en ja, deze staat zowaar nog steeds overeind!) Xx -
25 November 2014 - 21:21
Leonieke Merkestein:
Hoi Veertje, ik weet zeker dat je het hier ook goed naar je zin zou hebben!
We gaan zeker genieten van een zonnetje in Duby!
Tot gauw lieverd!! -
26 November 2014 - 09:08
Marjan:
Ha leonieke,
Nog even en dan zijn jullie in Dubai. Ben best jaloers op jullie. Lekker in de zon en nog genieten.
Ik zit op de Geuzeveste een heel ander vehaal. Ik mis je enorm op het werk en kijk uit naar volgende week als je er ook weer bent.
Tot gauw -
26 November 2014 - 09:46
Thomas:
Als we jullie verslag zo lezen dan krijgen we er steeds meer zin in om zelf op pad te gaan! Nog vier dagen en dan stappen we zelf op de ferry naar het zuidereiland. Het lijkt er op dat jullie heel wat van de wonderen van het zuidereiland in vogelvlucht langs hebben zien komen: de bergen en gletsjers, meren, regenwouden, pinguins, albatrossen, zeehonden/zeeleeuwen, enz, enz. En ja, ten westen van de Alpen is stromende regen daar een onderdeel van, net als de temperatuursverschillen: van 5 naar 27 graden in een dag! :-) Wel triest te horen dat Christchurch nog niet is hersteld van de aardbeving van 2011.
De tijd vliegt en straks zitten jullie alweer in de hitte in Dubai, op doorreis naar de kou in NL. Snel maar weer aanpassen en nagenieten bij het haardvuur. We komen jullie over een paar weken wel helpen met het uitzoeken van de foto's! -
26 November 2014 - 10:57
Albertine:
Hallo beste vriendin,
Wij hebben genoten van jullie mooie foto's en verslagen. Rolf heeft met jullie weer mee gereisd zijn herinneringen kwamen weer naar boven en bij mij ook.
Wat kan jij leuk en fascinerend schrijven je trekt ons mee in jullie reis en belevingswereld.
Onze WhatsApp daar was ik ook blij mee even toch gezellig ff kletsen.
Lieverd genieten jullie van Dubai en tot gauw weer in NL.
Dikke kus Albertine & Rolf
-
27 November 2014 - 11:36
Marianne Houtermans:
Hallo daar,
Wat een heerlijke en onvergetelijke reis is dit geweest en wat hebben jullie veel indrukken opgedaan! Jullie zullen straks veel plezier hebben van het uitgebreide reisverslag. Dat wordt een schitterend fotoboek!
Goeie thuisreis en veel succes met het acclimatiseren straks!
Liefs, Arnold en Marianne
-
27 November 2014 - 12:13
Willem-Jan:
Wow wat doen jullie veel dingen! Jullie zitten echt niet stil... Vinden jullie het jammer dat de reis bijna voorbij is of wel weer zin om naar huis te gaan?
Geniet iig nog maar even van de vakantie en ook van de andere landen. Dubai moet ook een mooie plaats zijn om te blijven :)
Willem-Jan -
27 November 2014 - 21:39
Bep:
Hoi Gerard en Leonieke,
Bedankt voor het mooie reisverslag. Wat is het een prachtig land. Ik zou er zo wel willen wonen.
Leuke dieren en een mooie natuur. Wat genieten jullie. Jammer dat zo snel voorbij gaat.
Geniet nog maar van wat er nog komen gaat en wensen jullie een goede thuisreis.
lieve groetjes van ons.
Bep en Peter -
27 November 2014 - 22:49
Willeke:
Hoi Leonieke
Wat leuk om je verhalen te lezen. Ik krijg enorm zin om het eens met eigen ogen te gaan zien. Wil vraagje verhalen horen als je weer thuis bent.
Geniet van het laatste stukje van jullie fantastische reis, hopelijk met lekkere temperaturen.
Liefs Willeke -
28 November 2014 - 16:27
Nico En Caroline:
Ook dit was weer een prachtig verhaal, wat hebben jullie een hoop gezien/beleefd de afgelopen weken! Het begint bij ons direct weer te kriebelen om zelf een ticket te boeken! Wel jammer van het weer, maar de roze regenjas zorgt absoluut voor kleur in de wat grauwere foto's waardoor ook die wat zonniger lijken, goede keus! Veel succes met de lange terugreis, geniet van de films, hapjes, drankjes en niet te vergeten Dubai!
Tot gauw!
Nico en Caroline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
